_ امروزه بیشتر محققین غربی خودکشی را پدیده اجتماعی پیچیده ای می دانند که با عوامل روان شناختی ، بیولوژیک و اجتماعی در ارتباط است . اعتقاد بر این است که خودکشی از احساس غیر قابل تحمل بودن زندگی به وسیله فرد ناشی می شود . این افراد مرگ را تنها راه گریز از درد و مصیبت های فراوان ، بیماری های لاعلاج ، شکست های عاطفی و ... می دانند .

شخصی که خودکشی می کند ، تنهایی و ناامیدی را تجربه کرده است . این افراد تعارضات دوگانه ای بین زندگی همراه با استرس بی پایان و عدم امکان هرگونه تغییر یا بهبود در شرایط آن را دارند . به طور کلی نمی توان خودکشی را یک عمل تصادفی دانست ، بلکه خودکشی نوعی رهایی از مشکلات و بحران هایی است که رنج بسیار زیادی را برای فرد ایجاد کرده است .

95 درصد افرادی که خودکشی می کنند ، دچار نوعی بیماری روانی هستند که در ذیل توضیح داده می شود .

1 - شایع ترین بیماری روانی در این بیماران افسردگی ( به ویژه بیماران افسرده هذیانی ) است. مهم ترین عامل پیش بینی خودکشی در بیماران افسرده ، احساس ناامیدی و درماندگی است .

2 - اسکیزوفرنی 10 درصد موارد را شامل می شود. این بیماران به دلیل افکار هذیانی یا توهمات شنوایی آمرانه دست به خودکشی می زنند .

3 - دمانس و دلیریوم در 5 درصد موارد علت خودکشی هستند . در این بیماران علت اصلی افسردگی یا اختلال شناختی همراه با دنمانس یا دلیریوم است .

4 - اختلالات همراه به ویژه اعتیاد به الکل یا موادمخدر یا اختلالات شخصیتی نیز از اختلالات زمینه ای موجود در بیمارانی است که اقدام به خودکشی می کنند .

5 - پنچ درصد افرادی که خودکشی می کنند ، بیماری روانی خاصی ندارند . از دست دادن روحیه ، بیماری های کشنده و انتهایی ، دردهای مزمن ، از علل خودکشی در این گروه است .

سایر عوامل موثر در ارزیابی خطر خودکشی عبارتند از : انزوای اجتماعی و نداشتن منابع حمایت کننده ، داشتن یک هدف و نقشه برای خودکشی ، سابقه خودکشی های قبلی به خصوص اگر آخرین اقدام جدی و برنامه ریزی شده بوده است ، احساس اینکه خودکشی تنها راه حل است ، جنس مذکر ، افزایش سن ، تجرد ( مرگ همسر یا طلاق ) ، بیکاری و مهارت های شغلی پایین .

درمان : بهترین درمان پیشگیری است . چرا که اغلب خودکشی ها در بیماران روان پزشکی اتفاق می افتد ، که با درمان مناسب می توان از بروز آن جلوگیری کرد .

الف : درمان سرپایی و فرستادن بیمار به خانه ( در بیمارانی که افکار جدی خودکشی ندارند و افراد خانواده یا دوستان بتوانند در منزل از بیمار حمایت و مراقبت کنند ، درمان سرپایی انجام می شود ولی اگر بیمار تنها زندگی می کند ، نباید به حال خود رها شود ) .

ب - بستری کردن در بیمارستان عمومی ( این حالت خصوصا در بیمارانی به اجرا در می آید که دنبال اقدام به خودکشی دچار عوارض جسمانی شده اند . در این بیماران مشاوره روان پزشکی الزامی است ) .

ج - بستری کردن در بخش روان پزشکی

د - درمان اختصاصی بیماری اولیه .